ടാറന്റെല്ല ഒരു ഇറ്റാലിയൻ നാടോടിനൃത്തമാണ്. നേരിയ ചുവടുവയ്പുകളോടെ 38 അല്ലെങ്കിൽ 6/
ഇറ്റലിയുടെ ദക്ഷിണതീരത്തുള്ള ഗ്രീക്ക് അധിനിവേശ മേഖലയായിരുന്ന ടാറന്റെം എന്ന സ്ഥലവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്ന അതിദീർഘമായൊരു ചരിത്രപാരമ്പര്യം ഈ നൃത്തകലയ്ക്കുണ്ട്. യവനപ്പൂപ്പാത്ര ചിത്രകലയിലും, പോംപെയി ചുമർചിത്രത്തിലും, ചരിത്രകാരന്മാർ ഇതിന്റെ മുദ്രകൾ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ എൽബ ഫാറാബെഗോലി എന്ന ആധുനിക നൃത്തവിദഗ്ദ്ധ (1981) ഇതിനു കേവലം അഞ്ചു നൂറ്റാണ്ടിന്റെ പഴക്കമേ ഉള്ളൂ എന്നാണ് അഭിപ്രായപ്പെടുന്നത്. ലൂസിയ, വില്ലാനെല്ല എന്നീ പേരുകളിലറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഒരു നൃത്തരൂപത്തിന്റെ പരിഷ്കൃതമാതൃകയാണ് ഇതെന്നാണ് അവരുടെ മതം. എങ്കിലും ജനഹൃദയങ്ങളിൽ പണ്ടുമുതൽ ഗാഢമായി വേരോട്ടം നേടിയിട്ടുള്ള ഒരു ഐതിഹ്യം ഇന്നും ഈ നൃത്തകലയെ ചുറ്റിപ്പറ്റി സജീവമായിത്തന്നെ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. ടറന്റുല എന്ന തീവ്രവിഷമുള്ള ചിലന്തിയുടെ കടിയേൽക്കുമ്പോൾ വിഷംനീങ്ങുന്നതിനായി ചെയ്യുന്ന നൃത്തചികിത്സ ആയതിനാലാണ് ഇതിന് ടാറാന്റെല്ല എന്നു പേരുവന്നത് എന്നതാണ് ആ ഐതിഹ്യം. ആധുനിക പഠനങ്ങൾ, പക്ഷേ ഈ ചിലന്തിക്ക് വിഷം ഇല്ലെന്നാണ് കണ്ടെത്തിയിട്ടുള്ളത്. തന്മൂലം ടാറന്റിസം എന്നത് ഒരുതരം അന്ധവിശ്വാസത്തിൽ നിന്നുളവാകുന്ന ചിത്തവിഭ്രാന്തിയായിരിക്കാം
മൂന്നു നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കുമുമ്പ് ഇറ്റലിയിൽ ടാറന്റിസം പടർന്നുപിടിച്ചുവെന്നും, അന്നു നർത്തകർ കൂട്ടത്തോടെ വൈദ്യന്മാരായിത്തീർന്നുവെന്
ഇന്നും പാഠഭേദങ്ങളോടെയാണെങ്കിലും ഇറ്റലിയിൽ ഈ ചടുലനൃത്തം സജീവമായി നിലനില്പുണ്ട്. തെക്കുകിഴക്കൻ തീരപ്രദേശമായ അവുലിയയിൽ ഒരാണും ഒരു പെണ്ണും മാത്രം ചേർന്നാണ് ഈ നൃത്തം അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. മറ്റുള്ളവർ ഇവർക്കു ചുറ്റുമായി നിന്ന് വെറുതേ ചുവടിളക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കും.
ശൈലീവത്ക്കരിച്ച ടാറന്റെല്ലാ, പലപ്പോഴും ബാലെകളിൽ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ളതായി കാണാം. ബാലെകൾക്ക് പ്രാദേശികവർണം നൽകുന്നതിനായാണിത്. 1836-ൽ 'ലാ ടാറൻട്യൂല' എന്ന ബാലെയിൽ ടാറന്റെല്ല ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. ജീൻ കൊറാല്ലിയായിരുന്നു സംവിധായകൻ. ഇതിന്റെ സ്വാധീനഫലമായി 1842-ൽ ആഗസ്റ്റ് ബോർണോവില്ലിസിന്റെ നപോലി എന്ന ബാലെയിലും ടാറന്റെല്ല ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടിരുന്നതായി
Photo.
ഇറ്റലിയിലെ സ്ത്രീകൾ ടാറന്റെല്ല പാട്ടിനനുസൃതമായി നൃത്തം ചെയ്യുന്നു